İpin Ucundayım Hızır

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA İpin Ucundayım Hızır

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
İpin Ucundayım Hızır
 
sormayın ahvalimi
ipin ucundayım hızır
intihar girişiminden gülüşlerim
kanı çekilmiş sözümün
sarıdan,
soluk benzi kalemimde
nedensiz ter dökmeler var sesimde
gözlerimde özlemin derin, melal bakışları
seyreyle karşıma geçip de beni
seyreyle hevesimden kalan kışları
 
ziyandaki yılların son soluk alışı
son çırpınışı yüreğimin
son kıyıya vuruşu dalgaların
son ,
son diyorum, dağların yollarımı tıkayışı
tut ellerimden dalgasına karıştığım
tut ki nefes alsın ciğerim
bu soluk ,
bu soluk için
sana boyun eğerim
varsa ki değerim
 
hani gelirken düştüğüm yerdeyim
dizimde kanın izi durur çocukluğun
dillerimde türkülerin en içli sesi
bağrımı yırta yırta haykırasım var işte
birikmişler yama yama elbisemde
renk cümbüşü içinde
sonbahar kokuyor mevsimlerim
yaprakların yalnızlığı gibi
gidişlerim
 
başı, ortası, sonu yok
varın gidin selam ile
duman tüten bacalar nerede
efkar dağıtan demli çayım
akan ırmak, sokağın derin çizgili yüzleri
bu şehrin hüzünleri
verin benim gençliğimi der gibi
kaldıkça közleri
 
bu nasıl bir eserdir ey özleyiş
uzaktan uzağa bana mı düştü
bu gidişi izleyiş..?
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir