Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MEHMET SAİT YAKUT
Asia V
Harem gecesiydi hesabımca
Gece, eşyadan yoksun, ses kırık, renk yalın
Sen ve senle mahrem odam
Mum eridikçe vaktin dönüşümüyle
Yönümü ışıtıyordu avize berraklığın.
Erim-çürüm kayıp kayboluyordum
Bir çizgi bir soluk mefhumunda.
Hissettiğim tek şey
İliklenmesiydi kirpiklerimin
Tümlüğüm yoklanmak istiyorken
Zarif parmaklarınla.
Güvercinler, minare gözlerinde üşüyekalsın
Köpekler çöp-çamurla barışkın
Can vermeye alışıklar şehrin çukurlarında
Bu vakit havlamazlar.
İşçiler de uzak uyanışlara bu vakit
Kapatmış gözlerini
Uykusuzluğum çok daha da uzar
Tan, tez elden geceyi bırakmasa.
Sen, dualarınla çirkin, fasit kızlığınla şerde
Sancıyan taraflarımı kapatmak istiyorken lif lif
Dudaklarınla.
Alnımda çiğ göğeriyor
Ruhumla bitişiyorsun yalımlı ateş gibi
Bir soluk bir çizgi daha.
Uçurum arkamda kaldı bin zaman
Yok tutmuşum cezri akşamdan
Med anıdır hesabımca
Sana doğru sıçrayışa ayarlanmıştır nefsim
Mızrak mızrak tan yerini vururum.
Yaklaşırsan bir soluk
Bir soluk uzağında pörsüyor zaman.
Lahza lahza dayandı, şimdi beş gibi saat
Ve fitneli sabah vakti
Güneş ham, gök madeni, perde perde soyundu
Çırılçıplak tabiat.
Ahh Bedir benizli Asia
Bir tek bedre düşkünüm, yüzün bedri tanımlar
Zengin ibtisamına soktun bu geceyi de günahkâr
Kendimce inanırdım:
Bir güzel
Tek güzel
Sen güzel
Hep güzel
En güzel
Bir tek sen hep en güzel
Dünya dolusu, dünyalar kadar.
İşçiler birden uyanmazdı
Bizi ıslıklamazdı makinalar
Aybını üflemezdi fabrika düdükleri
Birden çoğalır mıydı ki günahlar
Dokunsaydın.
Eşya miskin, renk çirkin, kör bırakıldı odam
Bulanık gecede kaldı çipil gözlerin…
Dokunma…
______________________________________________________
Mehmet Sait Yakut’u Rahmetle ve Özlemle Anıyoruz | Asanatlar
