Asanatlar "şiirden sinemaya" 
SUAVİ KEMAL YAZGIÇ
Bir Taş ve Bir Ayna
aynaya atılmış bir taş olarak girdin hayatıma
yekpare göremedim bir daha kendimi
yahut sensin diye bana gösterilen
sensin diye ezberletilen
tüm benliğimi
seni düşündükçe döküldü
için için sırrım
seni düşündükçe paslandım
içten dışa doğru
küflendim, çürüdüm
seni düşündükçe
içimden fısıldadım
sana söyleyemeyeceklerimi
içimden katar katar geçtikçe
sana duyuramadıklarım
birikti içimde
sana duyuramadıklarımın gürültüsü
kalbimin sesini bastırdı
ve bir karadeliğe dönüştü
seni düşündükçe
biraz daha sessiz kalıyorum
biraz daha sensiz kalıyorum
ve biraz daha düşünüyorum seni
kendime inat
bütün kelimesizliğimle bekledim seni
yıllar gibi geçen o birkaç saniyeyi
ve birkaç saniyede geçen o yılları
bir ayna kendini hedef almış
bir taşa ne diyebilir ki?
