Etiket Arşivleri: Hüseyin Kaya

İnancım Bu

blank

HÜSEYİN KAYA İnancım Bu   Ey şefkat Ey şefkatten de ötesi Ey dillerin yetersiz kaldığı Ey kelimelerin azizliği   Emziren anneden dahası Ana sütünün bir damlası   Ne dese ki dillerim Çiğ tanesinin sakladığı isimler adına …

Devamı...

Umuttur Ölümlerin Hayatı

HÜSEYİN KAYA Umuttur Ölümlerin Hayatı   Baba ölür Çatısı çökmüş bir ev gibidir hayat   Ana ölür Sığınacak bir mekân bırakmaz hayat   Kardeş ölür Cepheleri dağıtılmış bir savaştır hayat   Evlat ölür Sonu kesik bir …

Devamı...

Vakti Gelmemiş Bir Anda 

HÜSEYİN KAYA Vakti Gelmemiş Bir Anda    Tertemiz bir adamsın ya Dostum Kökensiz ve en aşağılık iftiralar seni bulacak Yersiz ve zayıf öfkeler dolaşacak etrafında Kötü nazarlar uzadığın yollarda Gayretin kuşatılmak istenecek hafızanda   Hayırların yok …

Devamı...

Aşkın Aralık Halleri

HÜSEYİN KAYA Aşkın Aralık Halleri |ÖYKÜ|   Nemin nefes almayı iyice zorlaştırdığı bir Haziran günü.   Ayrıca güneşin bütün ihtişamının ortaya çıktığı bir anda.   Ekleyelim ki gözyaşı ve terde haylice.   Ürkütücü olarak düşünülen ve …

Devamı...

Ezcümle 20 / Darbeler Kötüdür

HÜSEYİN KAYA Ezcümle 20 / Darbeler Kötüdür   Rab Rab Diyenden Darp Çıkmamalı   Darbeler kötüdür. Kötü ile korkutmak ruh dünyamıza zaman kaybettirmektir. Kazanan kimdir? … -İnsanlar, kula kulluktan kurtarılarak darbeler önlenir. Gerisi hikâye… Yoksa aksi …

Devamı...

Ezcümle 19 / Zübde-i Makal

HÜSEYİN KAYA Ezcümle 19 / Zübde-i Makal   Garibin Gurbeti Kurbet’le Biter   Ana baba kardeş konu komşu geride kalır Koştuğun susadığın kavga ettiğin yerler Erik dalından düştüğün Sevip de küstüğün yerler de…   Memleket yanı …

Devamı...

Musibetten İsabete

HÜSEYİN KAYA Musibetten İsabete   Sanki her şey bomboş Değeri yok hiçbir şeyin Keyifsiz olur muymuş Her şeyi yerli yerinde olan   Göremediğimiz bir bela Şimdi casus gibi aramızda İnsan ölümden fazla Ölmekten ağır kuşkuda   …

Devamı...

Ellerin Ey İnsan

HÜSEYİN KAYA Ellerin Ey İnsan   Ellerin maharetli Bir çırpıda yakalıyor Her türlü eşyayı Ve fırlatıyor hedefine Avuçluyor toprağı Taşı sıkıyor Neredeyse suyunu çıkartacak Böyle de güçlü ellerin   Ellerin dokunmayı biliyor Bir yüze ve yeryüzüne …

Devamı...

Huzura Dönüş

HÜSEYİN KAYA Huzura Dönüş   Köyünü özler insan Hele toprak bir başka çeker seni Akıl olgunlaşmış Beden de çözülmeye başlamışsa   Terkedilmiş ilk vatan köylerdir Öksüz kalmıştır köylüler Patika yollara saldırmıştır Ayrık otları ve dikenler   …

Devamı...

Boş Kalma Yorul!

HÜSEYİN KAYA Boş Kalma Yorul!   Ham incir koparıldı dalından Süte doymayan bir bebek sanki Erken batan bir güneş gibi Yıldızlar kaydı yanıbaşımdan Ay da tutulmuştur şimdi   Yılanlar üstelik sürünemez Sürünmekti ellerinde tek kalan Kuşlar …

Devamı...