Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MUSTAFA ORAL
Sabret Bahar Yağmurları Kapıda
Dünya su, hava, ateş, topraktan ibarettir.
Bunlar olmasa hayat olmayacaktır.
Büyük bir insan olan dünyanın, küçük bir dünya olan insanın üçte ikisi sudur.
İnsan su-toprak karışımı balçıktan yaratılmıştır.
Kalp güneştir, ışıktır, ateştir.
Kan candır, hayattır.
Kan kalpten vücuda yayılır.
Güneş ve kalp sıcaktır.
İnsan dediğin sıcakkanlıdır.
Sadece yılanlar soğukkanlıdır.
Sadece soğukkanlı insanlar vurdumduymazdır.
Başkalarının acılarına duyarsızdır.
Güneş bazen harını artırır, hava ısınır.
Su kendini korumak için buharlaşır.
Bulutlara yükselir.
Zamanı gelince yağmur olur.
Yere iner, aslına döner.
Güneş bazen gökyüzünden çekilir, hava soğur.
Su kendini korumak için içine çekilir, donar.
Bir zaman sonra güneş çıkar.
Havalar ısınmaya başlar.
Buzlar yavaşça erir.
Su aslına döner.
Buharlaşması ve donması için saf olması gerekir.
Toprağa bulaşan, taşa karışan su ne buharlaşır ne de buzlaşır.
Kendini koruyamaz.
Aslını muhafaza edemez.
Durgun su çabuk bulanır.
Akan su çabuk arınır.
İnsana yakışan temiz su olmaktır.
Kalp su dolu kâsedir.
Bazen güneşin harareti artar.
Dertler, musibetler üst üste gelir.
İnsan yandıkça yanar.
Artık dua ve gözyaşı vaktidir.
İnsan gözyaşı ve duayla buharlaşır, ruhanileşir; sema âlemine, göklere çıkar.
Allah bir katre gözyaşını, bir damla duayı zayi etmez, sema âleminde tutar.
Meleklerin elinde dualar yağmur katrelerine döner.
Gözyaşı ve dualar arındırılır, yağmura dönüşür.
Gün gelir, bahara erilir.
Rahmet yağmur yağmur gök kubbeden kalbin kubbelerine düşer.
Gözyaşı ve dualar geldiği yere, kalbe döner.
Kalp derya olur; dolar, taşar.
Dualar göğe yükselmeden, gözyaşları yere düşmeden önce insan kısmen kirlidir.
Göklere kalbinin paslı, yaslı suyundan göndermiştir.
Ama gökler aynıyla karşılık vermemiştir.
Gözyaşlarını kristale, duaları elmasa dönüştürmüştür.
Katre katre düşmüştür kalbe.
İnsan gözyaşı ve dua ile arınır.
Masumlar, mağdurlar, maznunlar duaya durur.
Gözyaşları sel olur:
Hani katre katre içim dalgalandı
Katre katre allara boyandı
Kaldı ahım ellerinde
Canım havalandı
Yukarıda dünya
Gönüllerin hepsi de hasta
Coşa koşa geçtiğimiz tarlalar sessiz yasta
Katre katre kapılar dayandı
Katre katre ölüme dadandı
Bir çiçektin mezarımda
Ruhum oyalandı
Katre katre şeker de isterdim
Katre katre mutluluk düşlerdim
Kemanımda, davulumda…”
Dualar arşa yükselir.
Gökler çalkalanır.
Rabbimiz ıztırar ve ihtiyaç diliyle yapılan duaları kabul eder.
Kanlı gözyaşlarını yağmura dönüştürür.
Âlemlere rahmet olarak Hz. Mustafa’yı (sav) dünyaya gönderir.
‘Mustafa’ saf, temiz, demektir.
Mazlumların, masumların duaları, gözyaşları göklerin rahminde Hz. Mustafa (sav) suretinde tertemiz rahmete dönmüştür.
O rahimden rahmet doğmuş, Hz. Mustafa (sav) kalplere yağmur olarak düşmüştür.
O gün bu gündür gözyaşı ve yağmur rahmettir; Sevgilinin (sav) gözyaşıdır.
Her gözyaşı içinde Hz. Mustafa’yı (sav) taşır.
Hz. Mustafa (sav) gökte ayetlerle, dualarla mayalanmıştır.
Kalbini ışıtacak, ısıtacak, ılıtacak ayetler ilk önce sema âlemine, oradan Hz. Mustafa’nın (sav), oradan da kâinatın kalbine, bizlerin kalbine inmiştir.
Kalplerimiz mayalanmıştır.
Sen dertten ve aşktan ağladığında göklerin sakini Hz. Mustafa’ya (sav) maya almaya gidiyorsun; bilmiyorsun, bilmiyorsun…
Yağmur göze, dua gönle şifadır.
Gözdeki yaşlara, gökteki yağmurlar eşlik eder bir gün.
İnsandır, kirlenir; dua ve gözyaşı arındırır.
Belalar, musibetler, sıkıntılar dua damlaları, yağmur katreleri, rahmet suları barındırır.
Musibet yangınıyla tutuştuğunda gözyaşları ve dualarla kendini rahmet yağmurlarına hazırla.
On dört asır önce masumların içli dualarını dinleyip Hz. Mustafa’yı (sav) gönderen Rabbin elbet seni de işitecek, gözyaşlarını rahmet yağmurlarına dönüştürecektir.
Sabret Bahar Yağmurları Kapıda
