LEYLA KARATAŞ
Öpülesi Çiçekler Açmış Yüreğim
Seni düşünüyorum Ihlara Vadisi’nde
Öpülesi çiçekler açmış yüreğim
Bir ok gibi kalbime saplanırken telefon sesi
O kadar uzak dokunamazsam sesine
Korkuyorum salıncakta yüreğim
En son pamuk ellerim sokulmuştu gönül evine
Mis kokan yaseminler açmış, sabah yüzüne
Kaynayan böğürtlen reçelime kat ışığını
Kaybolmasın sesin zamanın derin gözlerinde
Gelincik gibi yumuşak kalbine söyle
Rüzgârı da katsın saçlarımı örsün sevginle
Güneş yakarken geceye düşen ayın izini
Kapılıp gideriz belki zamanın turunç seline…
Kaya diplerindeki ölüme kucak açmış
Yosun kokularından vazgeç
Sefil kalmış duyguların deli öfkesinde
Kelimelere sığmayacak sancıların
Söv gitsin artık cevaplanmamış sorulara
Nasıl da çaresiz kanatsız kalpler
Var git yoluna ey suskun yolcu
Anlamazsın sen telaşını karıncaların…