TALİP HALLAÇ
Kan Kaybediyorum
Korkuyorum artık
Kâğıdın kırılmasından
Kalemin yırtılmasından
Zahmetin rahmetten kaçtığı bir zerrede
Merhametin feragatinden korkuyorum
Feraset ihtimalinin
Şuurum ile yuvarlanmasından
Evlât servetinin
Hasret ıstırabının
Zayi olmasından korkuyorum
Hükmedemiyorum ruhlara
Hükmetmeyi de arzulamıyorum
Ruhumu mahkûm eden ruhların
Ruhuma hükmetmesine hükmedemiyorum
Acıyorum halime
Sesleniyorum ferasetin derinlerine
Kimseler duymuyor
Susuyorum zihnime
Kimseler susmuyor
Ahmak bir vahşinin pençesinde gibi
Kan kaybediyorum
Muhatap bulamıyorum ıstırabıma
Anlatamıyorum artık halimi ervahıma
Kalemim bile inanmıyor bana
Peygamber sarığını yüzüne sürmüştü ruhum
Sabır ile abdest almış
Şükür ile beyan sunmuştu kalbim
Dua edemeyecek bir acziyet
Öncü oldu kervanıma
Ağlayamıyorum
Anlayamıyorum
Anlatamıyorum
Ey Azrail, korkuyorum
Senden değil
Ölü olduğum halde ruhuma el atacağından
Beni anlamayacağından korkuyorum