Müşkülpesent

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA Müşkülpesent

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Müşkülpesent
 
ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
ayaklarım ağırdan demir parçası
her adımda bir imge
rüzgarın eteklerine tutunuyor sıkıca
her köşede şiirden dem vuran demhaneler
bir kemanın cızırtısına takılan mısralar
son sigaranın külüyle savrulan
tütsülenmiş sevdalar
gâh ordan gâh burdan izler
yarım yamalak düşler bırakıyor
çayın buğusundaki köhne bakışlardan
dile düşen mısralardı sokağı tutan
ne çok alkış
ne az yakarış
 
ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
düşüyor silik sayfalara uykusu kaçmış sesler
müşkülpesent bir gülüş takındım yine
bir gönül dinlencesi kadar zamanda
kır kalemini şair, kır kalemini!
ah bilirim kifayetsizdir bütün dizeler 
sessizlik kan uykusunda
havalı gülüşler barınır sokak başlarında
ve geceden kalma hüzünler
düşer saçlarıma
 
ağır aksak yürüyorum şair çıkmazından
yağmur kokusu çekiyor canım
ıslak duvarlarına kazıyorum yeniden
‘’sen’’ şiirini
kanatlarına özgürlük bağladığım göklerin
avuç içlerinden güvercinler öpüyor
ve yine
düşüyorum yarım bıraktığın şiirin kuyusuna
Yusuf aşkına
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir