Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
LEYLA KARATAŞ
Bir Deniz Yolla Bana Deniz ki Kandırmayan
Bana bir deniz yolla bir avuç deniz yolla
rengi lacivert olsun düşlerimi andıran
yeşil yosunlarına huzurla saklandığım
bir deniz yolla bana
deniz ki kandırmayan
Hüzünlü tutkuların kim vurduya gittiği
bir avuç deniz işte akla zarar sandığım
masum hikâyelere bir türlü sığamayan
gerçekten kana kana
şüphesiz inandığım
Bir deniz yolla bana ve içinde can olsun
ve içinde can bulsun yaralı sevdalılar
böyle daha ne kadar yaşar ki bilinir mi
leyl'i canımda kırık
can parçası umutlar
Olsun bana yine de bir avuç deniz yolla
benim sana yazdığım satırlarda olmayan
bir avuç deniz yolla bana bir avuç deniz
dalgaların süzdüğü
o mısralardan kalan
Bir insan düşün leyli gece karanlığında
puslu bir mavzerinden utanır gibi duran
acımasız günlerin zemheri ortasında
ateşten rüzgârlara
yüreğini savuran
Bazen yeşile çalan masmavi bir atlastan
bazen sonbahar olan bazen safran sarısı
denizler doldurduğun kalbindeki o tastan
bir deniz yolla bana
deniz kalbin yarısı
Ne en zor zamanlarda satırlar suskun olsun
ne ağlatan şarkılar dolsun yüreğimize
saçlarımı serdiğim yastıkta hala kokum
bir deniz yolla bana
kokun sinsin denize
Irmağında boğuldum senin hıçkırığında
kucağına gömüldüm gözyaşların kan oluk
bir yangının izi var her bir can kırığında
benim mavi suyumda
artık serinle çocuk
Adın düşsün taslara ve kanmak adım olsun
suyuna ırmağına kanmak sonsuza kadar
bir avuç deniz yolla bana muradım olsun
yokluğunu ararsam…
beni yokluklara sar
Ya da yine sen benden bir şiir dinle çocuk
Ne bir ayrılık olsun ne mendil ne el salla
bir avuç deniz yolla bana sesinle çocuk
bir deniz yolla bana
bir avuç deniz yolla
Bir Deniz Yolla Bana Deniz ki Kandırmayan
