Zifir Geceler

birgul-temur

BİRGÜL TEMUR
Zifir Geceler
 
Zifiri bir karanlıkla bölünürken ortasından gece
İçimde sevmeye dudak büken ne varsa ayaklanır
Kırmızı bir nehir gibi akar bütün sevmeler
Nazlı bir ceylan olur dağımda dolanır
 
Buza keser olduğum yerde bedenim
Hislerim herc-ü merc bir yangında saklanır
Zifirdir gece
Yürek kendine kanatlanır
Zifir zehre âşık olur
Zehir zifire bağlanır
 
Gece fecre döner yorgun argın duygular
Kan kaybından ölür hissimin dermanı
Susar kızılın her tonu
Göğe çizgi yayılır
 
Koyarsın başını yalnızlığına
Kömür karası gözlerin
Ayrılıkla dağlanır