Yaşarken Ölenler Cemiyeti

MEHMET-BAŞ

MEHMET BAŞ  
Yaşarken Ölenler Cemiyeti
 
Herkesin alnına yazılan gelir dediler
Sükûtun kefenini çığlıklarla ördüler
Saatlerce bekledim otobüs durağında
Gelip geçen yolcular bakar kördüler
 
Ölmediğim için yaşadığımı zannediyorsun
Bir gözyaşı albümünde öylece gülüyorsun
Ben sönmüş bir yanardağ gibiyim kapında
Benim sana öldüğümü nasıl da biliyorsun
 
Ben yaşarken ölenler cemiyetindenim
Ben kendinden daha çok seni bilenlerdenim
Kıldan ince kılıçtan keskin bir hayattan
Bir sırat hüznüyle gelip geçenlerdenim
 
Kalbimin kıblesini sorma bana diyemem
Dolaşıp durduğun her yeri bilemem
Bana tebessüm çiçekleri gönderip durma
Senin ağladığın yerde ben gülemem
 
Ben eğer ressamsam ilk önce seni bulmalıyım
Kuşlara kanat takıp gökleri boyamalıyım
Kaderin silinmez kalemini alıp elime
Alnıma satır satır hep seni yazmalıyım
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir