Vakitler

MEHMET BAŞ
Vakitler
 
Dağların kartalı uçuşup gelsin
Koluna güneşi taksın vakitler
İçimin ateşi tutuşup gelsin
Küllenen ateşi yaksın vakitler
 
Mescidi camiyi verip abid’e
Cennetin gülünü derip zahide
Bağlayıp gönlünü sonsuz ahide
Benlik duvarını yıksın vakitler
 
Sureta insanın kalbi taş durur
Derviş olanların gözü yaş durur
Ayaklar görünür asıl baş durur
Bir kısır döngüden çıksın vakitler
 
Bedenim gurbettir ruhumsa sıla
Peygamber önümde kutlu pusula
Bu yolun sonunda durur musalla
Gurbetten sılaya aksın vakitler
 
Sahte maskelerden sıyrılsın yüzler
Hakikat katına erişsin sözler
Buğulu camlardan bakarken gözler
Yalanın kolunu büksün vakitler
 
Buz tutmuş sularda yağmurun sesi
Doldurur cihanı gülün nefesi
Kırılır bir anda beden kafesi
Yeniden kıyama kalksın vakitler
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir