İSMAİL OKUTAN Yavaş Yavaş Soluyordu Hayat |ÖYKÜ| Camın ardındaki neşeli çocuk şenliği şehrin telaşesinden uzak tutuyordu beni. Akasya yapraklarından gelen güzel kokular iyice açıyordu içimi. Ağırlaşmış ve yere çökmüş gibi ilerlemiyordu bir türlü zaman. Zamanların …
Devamı...