Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MEHMET ÇETİN
Sessiz Bir Gidiş Gazeli
Her şey bana küstü kimseye küsmeden gittim
Kamuslar boyu sustu dostlar ben susmadan gittim
Ne kovdu kimse beni ne davet etti biri
Ne rüzgâr vardı, ne rüzgârım, esmeden gittim.
Bilenmiş kelimelerim körelmiş kılıçlarım vardı
Binlerce doğrandım belki, kimseyi kesmeden gittim.
Her şölende bana sunuldu günün ve gecenin zehri
Ömrüm ağzıma geldi, yutkundum kusmadan gittim.
Topladım kendimi bir yanlış tarihin içinden tek tek
Bir cılız ışık kaldı benden lambamı kısmadan gittim.
Duymadım dön diyeni kal diyeni gel diyeni
Ölü hatıraların üstüne basmadan gittim.
Bilmiyorum neye, kime nereye gittiğimi
Dostuma düşmanıma kulak asmadan gittim.
