Prematüre Vicdan Bülbülü

HAYRETTİN TAYLAN
Prematüre Vicdan Bülbülü
 
ç’ölümden ç’ölüne s’ayılan tanelerin bilinmezlik sonundayım
y’akar gider hayatın t’ilkisi, bitmez tükenmezlere k’âlem olur dünya
coş’ucunda sinematik anlar depreşir, seni oynar mecalim
zaman, yaşlı hayallerin seyrinde kendine kifayetler sunar
umuluşun s’ancılarında birikir keyfe kaderler
hiç ummadığımız yerde buluşur hayfa kederler
 
2…
y’el, s’el, d’el, g’el gibiyim sensiz zamanların t’erkinde
du’dağında yeşeren k’ardelenin rujuna teslim olur masivalarım
bir öpücükle bir ömür arasında sıkışmış hayallerim kar’arır
bir zaman salıncağında/ son kezlerin közlenir son bakışınla
alevler içinde ağlayan bir çocuk gibi elini ararım
küller içinde aşkına kul olan anka gibi dilini ararım
 
3…
bu son görüşmemiz, bu son karşılaşmamız, bu son veda’sıza vade
seyrinde büyülenmiş ağrılarım, yine ağrı d’ağı gibi dolanır yüceliğine
terkinde karışık alevler sönerken, d’ağ içten d’ağlara buhurlanır nemli gözlerin
ağlayan saatlerin z’ilinde tükenir adliyenin adılı…
adım adım eriyorum son kezlerinde
bir adım kalıyor,bir gözyaşlarının ıslattığı vicdan çiçeği
 
4…
yemin ediyorum, seni daha çok seveceğim
ama sensiz
ama bensiz
yalın’ayak k’açışında ,dermanlarımı perma eden sözlerine kanar ömrüm
dizlerime düşer masumluğunun dizeleri
seni yaralara teslim ettim, yârlara değil bu yüzden mutluyum
prematüre zamanın yüreğinde sancılı an gibiyim bu yüzden mutluyum
henüz bitmemiş ne varsa orada birikiyor deli sevdam
henüz büyümedim senden gitmeye, henüz sensiz dün doğmuş gibiyim Şehrinaz
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir