Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
İSA KARATEPE
Marejo III ( Mavi Kızın Şarkısı)
Çoğunluklarla örülü bir yalnızlık bu
Kimsenin kimsesi değilken boşluk
Öyle keyfe keder aşk da değil bilmem
Ellerinin gölgesine isyan etse
Güneşe küserim lakin
Sen kâinatın ortasında açan
Narin bir yüreksin Marejo
Dün ellerin üşümüş affet
Hülyalı bir gece de yorgunken sisler
Ben ayrı hüzün telaşında
Savaşırken ki, karanlık adamlar geçer
Köşede kirli senaryolar
Oturmuş dürüstlüğe kumar oynar ki
Yağmur temizlemek için inmezdi
Bir sonraki sabahlar
Zor bilirsin
Dağlar ve suyolundaki meltem
Yüzüne utanarak dokunan güneş
Pıtır bir papatya tebessümü atarken
Henüz sesime değmemişken sesin
Avluda çay demlenirken
Ayak izine hasretken bağ bahçe
Boşlukta ekmek beklerken
Değmişti gözlerim gözlerine
Marejo
Kaç asır beklerken sustu ellerin
Alamutta
Bir savaş sonrası
Kırklar bahçesiydi gözlerin
Kırılgan bir bahardı
Yoluna çıkarken
Kasketiyle geldi amcam
Eski yazı kitap karıştırırken
Kalem gibi sessizlik çoğaltırken
Solgun bir umuttu nevbahar
Mavi kızın şarkısı gibi
Sahilde yalın ayak dolaşırken
Saatleri götüren liman
Aya uzanan ağaçların altında
Küçük bir kedi
Balkonda üşüyen begonyalar
İki yabancı gibi uzaklara döküldü
Adımın baş harfi düştü lügatinden
Rüzgâr bekleyen
Dikenli bir çiçek kanatmıştı ellerini
Bana döndün
Suya sitemidir dedin yaralarımın
Gülümsedin
Şükreder gibi güne ve yıllara
Kal dedin usulca
Kal…
Tanrım diyen gözlerini
Benden başka işiten olduysa giderim…
