Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Koyu Gölgeler
Gözlerimin neminden dertlerimi suladım
Göverdi su aldıkça ıstıraplar boy verdi
Toprağı hicranına karıştırıp buladım
Sanırsın ki derinde, derinden gelip sızar
Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
Giriftar olan gönül od'a düştü yeniden
Yangınına su arar çaresizce perişan
Döndükçe fitil yanar kızıl düşer aniden
Sanki yüreğinde gam ayyaşı, rindi sezer
Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
Bakışlar ağyar olmuş kayıp şehrin içinde
Çöle dönen yürekler pejmürde gezer durur
Mumun titrek alevi kol geziyor saçında
Baktıkça aynalara ruhu bedeni üzer
Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
Vakit geliyor gene gitmek zamanı şimdi
Matem tutan garlarda bir tren gıcırtısı
Cama yapışan elin deyin sahibi kimdi?
Gözyaşları içinde karşıdan beni süzer
Üzerimde kör gözler, koyu gölgeler gezer
