Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
SABRİ ERİK
İnsansız Agoralar
Koltuğun kırmızılığında
Salonunda sinemanın
Çağıl insanlık
Kentin agorası
Yine keşmekeşi
Ama insansız
Balkonunda sinemanın
İçilirken acele
İçilirken sigara
İçilirken dumanı
Dumanında insanı
Filmin ortasında
Ortasında salonun
Şimdi yanımda
Hemen yanımda
Filmin senaristi
Çaldım son rolü
Akarken film
Akıyorken insanı
İzleyemedim
Sonradan
Çok sonradan
Kendimi
Perdesinde beyazın
Bir uçağın koltuğunda
İndiğim şehrin agorasına
Bir koltuk düşüyor boşluğa
Ben düşüyorum
Düşüyor koltuk kırmızıya
Kırmızılı yanağına
Yanağına konmuşum
Dokunmuşum yanağına
Dokunmuşum insana
