Hala Bir Devrim Yapasım Var

CUMA KARAARSLAN
Hala Bir Devrim Yapasım Var
 
Duvarlar susmuş
sürer sanki yüzyıllardan beri hep bu dem
hep aynı değiş tokuş.
Geçit vermez sevdalardan
kaldı bana bu yokuş
 
Görmesin gökyüzlü annem
göksüz zamanlardan kalan suskunluğumu
görmesin öksüz kavgalardan
gençlik yangınlarından
kalan yorgunluğumu
 
Girmesin başkaları sır bahçemden içeri
çıplak bir o tanır beni sırtımdaki ben’imden
bir o çıkarabilir sırtımdaki hançeri
 
Gençlik, ömrün en güzel mola yeri
ama durmayan gelip geçen bir zaman
dert etmesin annem başımdan  geçenleri
tam ellibir yaşıma geldim hala ayakta bu can
 
Oğullarım var kızlarım var
seni seven duygularım var bir de
duvarlar susmuş, susmuş zindanlar
ben konuşuyorum anne
koşuyorum, coşuyor içimdeki nehir de
 
Söz verdiğim gibi
bir ülkeyi oğula kıza yasladım
varsın olmasın bu hayatın dibi
 
Sevmişim sensiz zamanda berfin’i
dolmuşum özlemine ibo’nun
salmışım sevdaya halil’i, sevda ki hep yeni
durmadan dağıtıyorum gülüşünü ismail'in
anarak hüznünü senin
anarak gülümsemeni
 
Şimdi, hep aklımda olanı, her mevsim
daha çok kışkırtıyor çocuklar.
Hala aklımda bir devrim
hala aklımda bir devrim
hala bir devrim yapasım var
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir