Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
TÜRKAN EMRE
Gel Deyiver
Gel deyi ver ruh-i meskûnum dar
Sen gel demeden gelmek olmaz
Boya beni sana
Gel deyiver
Ben bilmem demek başka
Kırlaşmış düşlerin genç koşuşturması
Emre kadar sahici
Ahmet kadar yara sarıcı ol
Sonra bir boş vermişlik
Bir hiçe sayış dünya işini
Gel deyiver
Medine sokaklarında
Eşsiz bahur kokusu
Mekke’de ışıksız kalmamış bütün sokaklar gibi
Parlat gözbebeğimi kaplayayım göğü mavi olasıya
Devir içindeki bütün putları
Cebel-i Nur gibi bir heybet sarsın boylu boyunca
Gel deyiver
Müzdelife yokuşları düzayak kadar kolaya gelsin
Taif’in bütün taşları ile taşla kanat kederlerimi
Gel deyiver öğretenim anlatanım bildirenim
Saklayanım yoklayanım koruyanım
Salkım saçak söğütlerde salıncak edalı
Can çekmesi eriklerin tadı olasıca
Gel deyiver
Adı gizli sanı gizli aranıp da bulunmayan
Bulanların hep aradığı
Ladunî bildir seni
Hızır’la uğrat beni
Düştüğüm kuyulardan Yakup ol arat beni
Evlat gibi sarılası can diye kalpte atası
Cennet gibi umulası
Gel deyiver gel deyiver gel gel
