Dokuz Boğumlu Yalnızlık

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA Dokuz Boğumlu Yalnızlık

SÜNDÜS ARSLAN AKÇA
Dokuz Boğumlu Yalnızlık
 
bilseydim sebebini iç çekişlerimin
dokuz boğumlu yalnızlığın yakasından tutar
kıydığı günlerin hesabını sorardım
başımı yaslar gecenin omzuna
yıldız yıldız yanardım
 
bilseydim sebebini dalıp gitmelerimin
demir attığını uzaklara
ıssız bir limanda kıyıya çekerek yelkenlimi
yakamozlardan taç yapardım saçlarıma
ufuk çizgisine düğümler gözlerimi
içten içe kanardım
 
bilseydim kalabalıklar içinde boğulmalarımın
tenimde günah çıkartacağını
şiirlere yüklediğim itirafların
suçlanacağı her seferinde
dolunaya saklar kırılmışlıklarımı
benliğimi sınardım
 
bilseydim gidip gelmelerimin
boşa çıkacağını
sual içinde hep sual kalacağımı
sığınır sahibine gecenin
kendimi kınardım
 
bilseydim mevsimlerin renk cümbüşünden
yalnızca sarıya çalacağımı
bahar kokulu düşlerimden
vurulup bir gün yorulacağımı
‘’kanadı kırık kuş’’ misali
dalına konardım
 
bilseydim ellerimden kayıp gideceğini zamanın
gözlerimi karartır
inmezdim sırtından bulutların
ve
hayalin kıyısına bağdaş kurar
salınırdım eteklerinde masalların
böylece unutulurdum belki
bir yürek ötesinde
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir