Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
ZEYNEP SEYYAH AK
Can Sürgünlüğüm III
Kutlu Bayramım
Sevgili can;
Hicran gölgesinde hüzne vurulur gövdem
Eşik aramam yaralarıma bir kuytu dahi
Çığ düşer apansız kekliklerin yoluna
Prangalıdır tüm sabahlarım
Bir talan büyür okyanuslar kadar içimde
Ağlaşır karanlıklar başucumda amansız
Canımdan öte can ister firakın nur-u aynım
Sevgili can;
Zemheri düşer sürgünlüğün gözlerine
Takılır ayaklarım ateşlere
Küllerle üşürüm
Yağmurun eştiği izler belirir düşümde
Her gece o vakit ölürüm
Sanma elemim sonsuzluğun yükünü taşır, talan eder ömrümü
Bir gün elbet parmaklarımın ucunda sabahlar kelebekler
İçim kan revan elemim, vaveylam mühürlü, cümlelerim aksak.
Sevdaya dâhil dağ çiçekleri, seninle şenlensin diye zambaklar
Sevgili can;
Suyun kaderine inansın nehirler
Bendim yüreğine nakışlanan okyanusların
Büyür gölgeler büyür gün batımında aşkla intizar
Bilirim var olan benimle kutludur
Gezer yağmalanmış sesimde şafağın gezginleri
Sevdalar dağın kalbinde uyur, yokluğunla nur-u aynım
Serçeler yüreğini kanatır, bekleyişler arifesinde…
