Bir Şehre ve Her Şeye Veda Şiiri

İSMAİL GİRAY
Bir Şehre ve Her Şeye Veda Şiiri
 
Gecenin ortası baktım fecre ben
Bilmem ki ne yaptım bu kem şehre ben
 
Kalma ümidimi yitirdim bir bir
Bu şehirde son kez baktım sehre ben
 
Halimi arz ettim boş peronlara
Sustum gidiyorum hüsran içre ben
 
Otobüs camına çizdim vedamı
Şair dilimi de sürdüm küfre ben
 
Alıştım yollarda çile çekmeye
Derdime aramam gayri çare ben
 
Uslanmaz hüznümü basıp bağrıma
Dalacağım sonsuz bir efkâre ben
 
Önümden geçen tek kervanım olsa
Gel etmem kalırım hep biçâre ben
 
Öyle nefret ettim öyle tiksindim
Şerbet sunsa içmem kandım zehre ben
 
Yağmur olsam görsem ki yandığını
Üzerine düşmem bir tek katre ben
 
Kimsesiz kalayım hep avare ben
Dönmem artık gittim o küf devre ben
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir