Asanatlar "şiirden sinemaya…" 
MEHMET BAŞ
Adana’ya Yağmur Yağıyor
Adana’nın yolları kıvrım kıvrım
Bir kale gibi uzanıyor Toroslar
Bir düş bahçesinden kuşlar kanatlanıyor
Hücuma geçmiş atlar gibi dağılıyor bulutlar
Ömrümün Akdeniz’inde bakışların
Seyhan’ın içinde gençliğim akıyor
Biraz turunç kokusu, biraz portakal
Küçük Saat’in önünde seni bekliyorum
Yağmur ruhumun göklerinde yağıyor
Bir düş sağanağında sırılsıklam oluyorum
Kapkara gözlerine bir kuş gibi vurulmuşum
Kalbinin rahlesinde bir kitap gibi duruyorum
Titrek bir lambanın ışığında
İçinden sen geçen türküler dinliyorum
Çukurova’nın bereketli topraklarında
Bir gülü bir gülün kalbine örüyorum
Radyoda bir memleket türküsü çalıyor
Taşköprü’nün üstünde saatlerdir ağlıyorum
Bulur muyum diye o adressiz sancıyı
Kalbimi dumansız ateşlerde dağlıyorum
Ulu cami’de ikindi ezanı okunuyor
İçinde cennetin ırmakları çağlıyor
Belki birazdan gökkuşağı da çıkar
Bak Adana’ya yağmur yağıyor
