Acılar ve Yenilgiler Üzerine Bir Umut Çağrısı: Zeze

İSMAİL GİRAY
Acılar ve Yenilgiler Üzerine Bir Umut Çağrısı: Zeze
 
Zeze…
 
Saatler tükeniyor…
 
Daha bir belirginleşiyor kapımda
Hıncın ayak sesleri.
 
Kaybettiğim bir kavganın cesameti
Kanımı tenimden çekmek istiyor.
 
Bileklerimi tekniğin en ileri araçlarıyla kavrayan bir acı
Yapışıp kalıyor canıma.
 
Zeze…
 
Canım yanıyor!
 
Gel otur yanı başıma
Dinle ıstırabımın velut çığlıklarını
Bu hayat kavgasında
Nasıl yenildiğimi
Koşardım giderken
Nasıl iki büklüm kaldığımı
Anlatayım sana:
 
Dururken değil
Yürürken vurdular beni Zeze.
Sana gelmenin şiirini düşlerken
Daracağına astılar düşüncelerimi
Cellâtlar sorguladı baltalarıyla
Kelimelerimi.
 
Seni sordular Zeze…
Söylemedim adını
Adına laf söyletmedim!
Urganları sundular önüme
Pes etmemeyi emrettim beynime.
 
Adını sustum
Adına laf söyletmedim
Ama pes ettim Zeze
Yenilgiyi kabul ettim.
Çelikten darbelerine direnemedim yaşamın.
Çekildim ben bu yaşamak kavgasından
 
Şimdi gel kurtar beni Zeze…
 
Umut sendedir
Sevda sendedir
İnanç sendedir
Ve çektiğim bu acı
Sendendir.
 
Şimdi gel kurtar beni Zeze…
 
Ruhumun karanlıklarında
Yitip gitmenin sanrısıyla kırılan
Kuvvetimin yenik kılcallarını
Yeniden hayata tutundur.
 
Uyar beni çağın kötülüklerine karşı
Nasıl uyandıysa Ashab-ı Kehf mağaralardan
Sen öyle çağır beni uykulardan
Umudun yelesine asıp güzelliğini
Göster bana yaşamın bitmediğini
 
Zeze…
 
Beni bu kahroluşun çirkefiyle inzar etme
Uzat sedeften ellerini
Avuçiçi çizgilerinden ezber edeyim umudun haritasını
Harf harf gezeyim kirpiklerinde yeniden
Var olmanın coğrafyasını
 
Zeze…
 
Âsâm kırık ve yok denize yürümeye cesaretim
Çoktan kırıldı umudum
Ve hasretinde
Bin yıl daha
Uzadı esaretim
 
Saatler tükeniyor Zeze…
 
Geceden başlayan ihtilâlim
Gündüzümü sarıyor
Zulmün tacirleriyle savaşıyor uykum
Yenilginin menfezinde
Tükeniyorum Zeze…
 
Seni soruyorum kısık seslerle
Yasak yazılarla boyanmış duvarlara
Kimseler duymasın diye
Yalnız başımı koyduğum taşa
Fısıldıyorum adını
 
Zeze…
 
İdamlıkların son bir umutla hecelediği
Kelimeler taşıyor senin zehrânı
Öylesine sahibisin umudun
Öylesine adısın kurtuluşun
Öylesine imtihanısın ruhumun
 
Zeze…
 
Savaştım ve yenildim
Ve yenilesem de direndim
Direncimi esaretin halatlarıyla kırdılar
Ve pes ettim!
 
Şimdi gel kurtar beni Zeze
Şimdi gel kurtar
Şimdi gel
Şimdi
 
Zeze…
 
 
 
 

BIR YORUM YAZIN

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir